1 เปอร์เซ็นต์โอกาสที่เหลือของ บาส ภุชงค์ ซ้ายอุดมศิลป์

1 เปอร์เซ็นต์โอกาสที่เหลือของภุชงค์ ซ้ายอุดมศิลป์

 

1 เปอร์เซ็นต์ ย่อมมีดีกว่า 0 เปอร์เซ็นต์! แม้โอกาสเพียง 1 เปอร์เซ็นต์ จะเหลือเพียงนิด แต่มันก็ยังมีความหวัง ถึงจะรู้ดีว่า 1 เปอร์เซ็นต์ที่เหลืออยู่นั้นยากเหลือเกินที่จะทำให้ร่างกายของ “บาส” ภุชงค์ ซ้ายอุดมศิลป์ นักปั่นทีมชาติไทย กลับมาแข็งแกร่งเหมือนเดิม!!!

 

แต่ 1 เปอร์เซ็นต์ ที่เหลืออยู่หากถูกหล่อเลี้ยงด้วย “กำลังใจ” และไม่สิ้นหวัง ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะฝันเห็นความเป็นไปได้ของ 1 เปอร์เซ็นต์

 

ตลอดชีวิตการเป็นนักกีฬาจักรยานทีมชาติไทยของ “บาส-ภุชงค์” เส้นทางที่ต้องฝ่าฟันและเดินมานั้นไม่เคยราบเรียบ

 

ความ “สำเร็จ” สำหรับ  “บาส” ก็ไม่เคยได้มาง่ายๆ เรื่องอุบัติเหตุกับ “บาส” ดูจะเป็นของคู่กัน ทุกแมตช์ใหญ่ความสำเร็จของบาสต้องแลกมาด้วย “ความบาดเจ็บ” จากเกมแข่งขัน ซึ่งไม่มีใครอยากให้เกิด แต่เพราะสไตล์การขี่ที่พร้อมบู๊พร้อมลุย “บาส” มักจะได้รับบาดแผลจากเกมการแข่งขันทุกครั้ง

 

แต่ก็ไม่เท่ากับครั้งนี้ที่นักปั่นหนุ่มฟิตซ้อมเตรียมร่างกายเพื่อจะกลับเข้าแคมป์เก็บตัวลุยศึกจักรยานทางไกลนานาชาติ ทัวร์ ออฟ ไทยแลนด์ 2020 ที่เพิ่งปิดฉากลง สุดท้ายชื่อในศึกครั้งนี้ก็ไม่มีชื่อ “บาส” ลงชิงชัย เพราะอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นขณะฝึกซ้อม

 

1 เปอร์เซ็นต์โอกาสที่เหลือของภุชงค์ ซ้ายอุดมศิลป์

 

“บาส” บาดเจ็บสาหัสกรามหัก ซี่โครง แขน ขา หัก รวมถึงกระดูกสันหลังหักทับเส้นประสาท และนั้นคือจุดเปลี่ยนชีวิตของนักปั่นหนุ่มจากนักกีฬาร่างกายแข็งแกร่ง กลายเป็นผู้ป่วยที่ต้องไปไหนมาไหนด้วย “วีลแชร์” เพราะผลจากกระดูกสันหลังหักช่วงล่างของนักปั่นหนุ่ม “ไร้ความรู้สึก” ไร้การตอบสนอง และมีโอกาส “พิการ” สูงมาก

 

นั้นเป็นสิ่งที่ “บาส” รู้ดีแก่ใจ โอกาสที่จะหายกลับมาเป็นปกติมีเพียงน้อยนิด แค่ 1 เปอร์เซ็นต์ !!!!

 

แต่นั้นก็ถือว่ายังมีโอกาส เพียงแต่ 1 เปอร์เซ็นต์ ที่มีอยู่นั้นต้องขับเคลื่อนและหล่อเลี้ยงไปด้วย “กำลังใจ”

 

คนรอบกายไม่ว่าจะเป็น แม่ น้องชาย และแฟนสาว ถือเป็นกำลังใจชั้นยอดที่ทำให้ “บาส” ลุกขึ้นสู้กับ 1 เปอร์เซ็นต์ ที่เหลืออยู่ แม้จะรู้ว่ามันเป็นไปได้น้อย แต่อย่างน้อยก็ได้สู้เต็มที่ทำสุดกำลังกาย

 

1 เปอร์เซ็นต์โอกาสที่เหลือของภุชงค์ ซ้ายอุดมศิลป์

 

1 เปอร์เซ็นต์โอกาสที่เหลือของภุชงค์ ซ้ายอุดมศิลป์

 

1 เปอร์เซ็นต์โอกาสที่เหลือของภุชงค์ ซ้ายอุดมศิลป์

 

ร่างกายของนักปั่นหนุ่มจึงฟื้นตัวได้เร็ว กว่า 2 เดือน ที่รักษาตัว บาสอาจจะมีเหนื่อย และท้อกับวิถีการดำเนินชีวิตแบบใหม่ แต่เพราะ”กำลังใจ” ที่ถูกส่งมาให้จากรอบทิศ นักปั่นหนุ่มได้เรียนรู้ว่าการใช้ชีวิตอยู่บนวีลแชร์ “ไม่ได้แย่”

 

หาก 1 เปอร์เซ็นต์ ที่เหลือมิอาจเกิดขึ้นจริงได้ “บาส” ก็พร้อมที่จะดำเนินชีวิตในรูปแบบใหม่ที่ไม่ต้องตกเป็นภาระของคนรอบข้าง และสามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติ มิใช่กลายเป็นผู้ป่วยติดเตียง

 

แต่หัวใจคนรออย่างแม่และคนรอบข้าง อยากให้ร่างกายลูกชายกลับมาเหมือนเดิม แม้ไม่เต็มร้อย แต่ให้ยืนหยัดกลับมาเดินได้ก็ดีใจแล้ว

 

ความหวังเพียงน้อยนิดที่มีอยู่เปรียบเสมือนน้ำที่หล่อเลี้ยง “หัวใจ” ดวงน้อยได้ชุ่มฉ่ำ และอยู่อย่างมีความหวัง ทำทุกวันเพื่อให้ร่างกายของ “บาส” ดีขึ้น

 

“กำลังใจ” และการต่อสู้ของคนรอบกายทำให้ “บาส” ต้องออกมาโพสต์ในเฟซบุ๊กส่วนตัวด้วยข้อความที่ว่า….

 

“ผมอายตัวเองแทนเขาหลายๆ ครั้ง ที่ต้องพาผมไปไหนมาไหน แบกผมลุกจากเตียงมาที่ล้อเข็น จากล้อเข็นขึ้น-ลง รถยนต์ แต่ดูพวกเขาไม่เคยอายที่ต้องแบกภาระของผมเลย ทุกครั้ง แม่, แพน, บอส จะชวนผมออกไปข้างนอกเพื่อได้ไปเจอสิ่งแวดล้อม ไปเจอพบปะผู้คน ทั้งที่จริงๆ แล้ว ผมก็อยากออกไปเที่ยวข้างนอกบ้าง แม้จะอายคนอื่น ที่ต้องเห็นเราเป็นแบบนี้”

 

“ลองคิดดูซิครับ จากที่คุณเป็นนักกีฬาทีมชาติแล้วตอนนี้กลับมาเป็นคนพิการครึ่งท่อน นั่งรถเข็นวีลแชร์ บางครั้งผมกลับเวทนาตัวเองด้วยซ้ำ แต่หลายๆ คนที่เจอผม กลับให้กำลังใจ แล้วพูดคำว่า “สู้ สู้” โดยที่บางคนผมแทบจะไม่รู้จักเขาเลย”

 

“ทำให้ผมอยากออกไปข้างนอก ไปออกกำลังกาย ไปเที่ยวห้าง เที่ยวถนนคนเดิน ถึงแม้เวลาที่ทุกคนไม่ว่าง ต้องทำงาน ผมก็พยายามกายภาพตัวเอง ฝึกยืน, ปั่นจักรยาน, ใช้เครื่องกระตุ้นไฟฟ้า บอดี้เวต เพื่อให้ร่างกายคงสภาพให้เหมือนเดิมให้มากที่สุด พร้อมที่จะกลับมาเดิน เผื่อว่าสักวันความรู้สึกมันอาจจะกลับมาก็ได้”

 

1 เปอร์เซ็นต์โอกาสที่เหลือของภุชงค์ ซ้ายอุดมศิลป์

 

“ผมอยากหาย ผมอยากกลับมาเดินได้ ฉี่ได้ ถ่ายได้ เหมือนคนปกติทั่วไป”

 

“ถ้าปาฏิหาริย์มีจริง ผมคงดีใจมากกว่าการได้เหรียญทองโอลิมปิกซะอีก”

 

“ขอบพระคุณทุกๆ กำลังใจที่ส่งมาให้กับผม ผมจะไม่ย่อท้อ จะสู้ต่อไป ถึงแม้มันจะยากถึงยากมาก มีแค่ 1 % ที่ผมกลับมาเดินได้ แต่มันก็ยังดีกว่า 0 %  ขอบคุณ พี่จิ๊บ พี่เทน ที่สอนทุกอย่าง เกี่ยวกับวิถีชีวิตใหม่ “New no normal” ให้มันไม่ยากอยากที่ผมคิด ถ้าไม่มีพี่ทั้ง 2 ที่ช่วยสอน ผมคงทำอะไรเองไม่เป็น ได้แต่นอนอยู่บนเตียง เหมือนคนป่วยติดเตียงทั่วๆ ไป และพี่พวงที่ช่วยสละเวลาดูแล ช่วยเหลือผม แทบจะ 24 ชม.”

 

ทุกการช่วยเหลือคือ “พลังขับเคลื่อน” ที่ทำให้ “บาส” ได้เห็นถึงความพยายามของคนรอบข้างที่พร้อมจะสู้และเดินไปเคียงข้างกัน

 

เมื่อคนรอบกายไม่ท้อ ตัว “บาส” เองก็ท้อไม่ได้เช่นกัน!!!!

 

ทำ 1 เปอร์เซ็นต์ ที่เหลือให้คุ้มค่าที่สุด ไม่ว่าจะนานแค่ไหน หากไม่เหนื่อยและท้อจนถอดใจ มันต้องเป็นจริงขึ้นได้สักวัน

 

แต่หากโอกาส 1 เปอร์เซ็นต์ ที่มีอยู่มันมิอาจเป็นดั่งที่หวังได้ อย่างน้อย “บาส” ก็ได้สู้เต็มที่ และยอมรับกับความเป็นจริงที่จะต้องดำเนินชีวิตต่อไป!!!!

 

1 เปอร์เซ็นต์โอกาสที่เหลือของภุชงค์ ซ้ายอุดมศิลป์

 

 

ขอขอบคุณ  https://www.siamsport.co.th/bicycle/other/view/209919

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *