ก้าวแรกของชีวิต “น้องเดะห์เซ๊าะ” วัย 13 ปี กำพร้าพ่อแม่ซ้ำพิการไร้ขามาแต่กำเนิด วันนี้ฝันเป็นจริงแล้ว ฝึกเดินด้วยขาเทียม
กรณีชาวเน็ตพากันส่งกำลังใจให้เด็กวัย 13 ปี หลังแฟนเพจ “อาสาสมัครพิทักษ์เมือง อำเภอ หาดใหญ่” โพสต์ข้อความว่า “ก้าวแรกของน้องเดะห์เซ๊าะ ด.ญ.ณูรฟาตินร์ อาบูทัดสา อายุ 13 ปี เด็กชาวสะบ้าย้อย สงขลา ที่กำพร้าพ่อแม่ และพิการไม่มีขาทั้งสองข้างมาแต่กำเนิด แต่วันนี้ฝันของน้องเป็นจริงแล้ว น้องกำลังฝึกหัดเดินแล้วครับ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ” กลายเป็นเรื่องราวดีๆ ที่ได้รับการแชร์อยู่บนโลกออนไลน์
เกี่ยวกับเรื่องนี้ วันที่ 21 มี.ค. “เดลินิวส์ออนไลน์” สอบถามไปยัง นางนัยนา สยามพล ผอ.รร.บ้านไร่ หมู่ที่ 5 อ.สะบ้าย้อย จ.สงขลา กล่าวว่า ด.ญ.ณูรฟาตินร์ เพิ่งจะเรียนจบชั้นป.6 อาศัยอยู่กับพี่สาวอายุ 28 ปี โดยมีเพื่อนสนิท ด.ญ.นัดดา ดามิ เป็นเด็กบกพร่องทางการเรียนรู้ (ช้ากว่าปกติ) คอยช่วยอุ้มขณะที่ไปเรียนหนังสือ และไม่ย้อท้อกับสภาพชีวิต ซึ่งถ้าด.ญ.นัดดา ไม่ว่าง ก็จะมีเพื่อนในห้องคนอื่นๆ ผลัดเปลี่ยนกันช่วยอุ้มให้การช่วยเหลือ จึงสามารถเรียนหนังสือและใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อนๆ และครอบครัวอย่างมีความสุข โดยที่ไม่คิดว่าตัวเองเป็นปมด้อย กระทั่งเมื่อวันที่ 5 ม.ค.ที่ผ่านมา มูลนิธิโรงพยาบาลสงขลานครินทร์ ร่วมกับคณะแพทย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (ม.อ.) ทีมแพทย์ และนักกายภาพที่ให้ความอนุเคราะห์ จัดทำเบ้าขาเทียม และแล้วเสร็จในวันที่ 17 มี.ค. เพื่อที่จะช่วยให้เด็กเดินได้ ซึ่งแพทย์ลงความเห็นว่าควรให้ ด.ญ.ณูรฟาตินร์ แอดมิทอยู่ที่โรงพยาบาล 15 วัน เพื่อลองย้ำและฝึกเดินเป็นครั้งแรก โดยจะมีพยาบาลคอยดูแลทักษะการหัดเดิน 2 ครั้ง เช้า-เย็น/วัน แต่เด็กบอกว่ารู้สึกเจ็บที่ต้นขา เพราะไม่เคยเดินมาก่อน และด้วยน้ำหนัก 21 กก. แพทย์จึงต้องกรอเบ้าขาเทียมใหม่ แต่หากมากไปก็จะบางได้
“เราทำหน้าที่ตรงนี้มานาน แม้เขาจะจบป.6 แล้ว แต่ครูทิ้งเด็กไม่ได้ เขาเป็นเสมือนลูกไปแล้ว บอกให้เขาอดทน โชคดีที่หนูไม่เคยผ่านการเจ็บปวดมาก่อน เจ็บแค่นี้หนูต้องสู้ เขาก็ยิ้มสู้และชู 2 นิ้ว แม้ความรู้สึกจะแปลกใหม่ และตื่นเต้นกับก้าวแรกในชีวิต ครูยืนยันว่าจะดูแลเด็กไปแบบนี้ตลอด ทำมาตั้งแต่ต้นแล้ว จะทิ้งเด็กไว้กลางทางไม่ได้ อยากให้เขาเรียนโรงเรียนใกล้บ้าน จะได้ไม่ทำให้เขารู้สึกขาดและแตกต่าง เด็กคนหนึ่งไม่มีขา พ่อแม่เสียชีวิต เหลือเพียงพี่สาว ดีใจแทนเด็กที่วันนี้มีขาแล้ว ได้รับโอกาส ครูไม่รู้จะกล่าวขอบคุณเป็นหมื่นๆ ครั้งจะพอไหม ขอบคุณแทนเด็กด้วยค่ะ” ผอ.รร.บ้านไร่ กล่าวจากใจ