ผ่านมาสักระยะกับการรณรงค์ให้ “อยู่บ้านต้าน COVID-19”
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าอาการเบื่อเริ่มออก วันนี้ขอนำเสนออีกงาน
ของคนพิการ ที่คนเมืองต้องอิจฉา!! ดูรูปแล้วแทบอยากจะวาร์ปออกจากห้องไปซ่ะเดี๋ยวนี้
…
“คนพิการพิทักษ์ป่า”
“ป้าบัติ” คนพิการต้นแบบที่เราภูมิใจนำเสนอในวันนี้ เป็นถึง
ผู้พิทักษ์ป่า” .. อ่า หลายคนคงแอบนึกถึงฮีโร่ผู้พิทักษ์โลกอะไรแบบนั้น ใช่ไหม จะเปรียบแบบนั้นก็ได้ค่ะ ป้าบัติมีอาชีพเท่ ๆ สวมขาเทียมเท่ ๆ หลังประสบอุบัติเหตุจนต้องเสียขา ต้องใส่ขาเทียมที่ใครๆ ก็กลัว ฮา ๆ ๆ เปล่าๆ เขาไม่ได้กลัวขาเทียมป้าบัติกัน แต่ไม่กล้าเข้ามารุกล้ำทำลายป่าเพราะกลัวป้าบัติหนึ่งในสมาชิก“กลุ่มคนพิการพิทักษ์ป่า จ.ตาก “ต้นไม้ข้าใครอย่าแตะ” ต้นไม้ที่เขียวชอุ่มอุดมสมบูรณ์เต็มพื้นที่แห่งนี้ ป้าบัติและสมาชิกในกลุ่มฯ ร่วมกันปลูกบำรุงดูแล นั่งเฝ้านอนเฝ้าประคบประหงมจนเจริญเติบโตไม่ใช่ใครก็ทำได้นะคะ เพราะป้าบัติและสมาชิกกลุ่ม ฯ ได้รับความรู้ฝึกฝนกับกลุ่มทหารพรานชนิดจับมือทำ จนกลายเป็นผู้นำความรู้ด้านการรักษาป่าและป้องกันไฟป่าไปแล้ว
“…นอกจากป้าบัติกลุ่มสมาชิกคนพิการในตำบลแม่หละ ยังมีคนพิการพิทักษ์ป่าอีก 40 กว่าคนที่ช่วยกันทำหน้าที่ ด้วยเป้าหมายเดียวกัน เพื่อปกป้องป่าไว้ให้ลูกหลานได้ใช้ได้กิน คนที่นี่อยู่กันได้เพราะมีป่า มีภูเขา มีแหล่งน้ำ นี่เป็นจึงภารกิจสำคัญของพวกเรา แล้วการที่คนพิการออกมาทำงานที่มีคุณค่าเช่นนี้ ชุมชนก็จะเห็นศักยภาพของคนพิการ…” นายกิตติ สืบสันติพงษ์ นายกสมาคมคนพิการทางกายหรือการเคลื่อนไหวจังหวัดตาก
งานดีๆแบบนี้จะเกิดไม่ได้ หากคนในชุมชนไม่เข้มแข็ง หากคนพิการไม่มีใจ หากผู้นำอย่างพี่กิตติไม่มีวิสัยทัศน์ หากบริษัทไม่จ้าง และหากพวกเราไม่ช่วยกัน เราอาจจะไม่มีป่าเหลือไว้ให้ลูกหลานได้เชยชม
#คนพิการต้องมีงานทำ
ชมรมคนพิการตำบลแม่ปะ อำเภอแม่สอด
มาร่วมสร้าง #สังคมส่งต่อความสุข
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก https://www.facebook.com/pg/konpikanthai/posts/?ref=page_internal